Die konsep van elektriese stroom

In elektromagnetisme word die hoeveelheid elektrisiteit wat deur enige dwarssnit van 'n geleier per tydseenheid beweeg, stroomintensiteit of bloot elektriese stroom genoem. Die simbool vir stroom is I, en die eenheid is ampère (A), of bloot "A" (André-Marie Ampère, 1775-1836, Franse fisikus en chemikus, wat uitstaande prestasies in die studie van elektromagnetiese effekte behaal het en ook bydraes tot wiskunde en fisika gelewer het. Die internasionale eenheid van elektriese stroom, ampère, is na sy van vernoem).
[1] Die gereelde rigtingbeweging van vrye ladings in 'n geleier onder die werking van die elektriese veldkrag vorm 'n elektriese stroom.
[2] In elektrisiteit word bepaal dat die rigting van die rigtingvloei van positiewe ladings die rigting van die stroom is. Daarbenewens word die rigtingvloei van positiewe ladings in ingenieurswese ook as die rigting van die stroom gebruik. Die grootte van die stroom word uitgedruk deur die lading Q wat per tydseenheid deur die dwarssnit van die geleier vloei, wat die stroomintensiteit genoem word.
[3] Daar is baie soorte draers in die natuur wat elektriese lading dra. Byvoorbeeld: beweegbare elektrone in geleiers, ione in elektroliete, elektrone en ione in plasma, en kwarke in hadrone. Die beweging van hierdie draers vorm 'n elektriese stroom.